4-hidroksi-4-metil-2-pentanon maddesinden suyun ayrımında izomer yan ürün oluşumundan
dolayı nispeten düşük verimde ve düşük seçicilikte istenilen ürünü veren deneyler kolaylıkla
gerçekleştirilir . Son ürünün saflığı oldukça yüksektir.
Eğer diğer NOP deneylerinin
kütle verimleriyle
karşılaştırırsak kütle verimi ortalama düzeydedir.
Böylece biz bunu yeterince iyi olarak değerlendiririz
.
2-metil-1-penten-4-on
yan ürünü dışındaki bu deneydeki tüm maddeler için ekotoksikljik veriler mevcuttur.
Dietil eter ve
6-kabonlu halkalı bileşik (
siklohekzan)
analitik tayinlerde kullanılan organik çözücülerdir ve nispeten düşük şiddetli zehirliliğe sahiptirler.
Dietileter'in
tehlikeli özellikleri muhtemel patlayıcı peroksit oluşumları sebebinden kaynaklanır.
Muhtemelen bu çözücü tepkime denetiminin ince tabaka kromatagrafinsindekine benzer kutuplaşmaya (polarite)
sahip başka eterlerle (örneğin;
tert-bütil-metil-eter)
değiştirilebilir. Yardımcı organik olmayan maddeler herhangi bir insan sağlığı
tehlikesi taşımazlar.
Tam olarak ürüne dönüşmemiş madde, ürün ve izomerleşmiş yan ürünlerin hepsi madeni tuzlarla
doldurulabilmelerinin yanında biyolojik olarak kolayca parçalanabilmektedirler. Kullanılan
diğer tüm maddler içinde yalnızca çözücü 6-kabonlu halkalı bileşik (
siklohekzan) kolayca parçalanmamaktadır.
Siklohekzan
ve de
iyodin
kimyasal ivmelerndiricileri (katalizör) suda yaşayan canlılara karşı zehirlilikleri
her biri ayrı ayrı olarak, muhtemel biyolojik birikinti yüzünden çevrye karşı tehlikeli
olarak sınıflandırırlar
.
Sonuç olarak, biz bu deneyi "sarı ışıklı" maddelerin birçoğu için düşük bir
çevresel direnme dışında ortalama ekonomik verimlilik ve düşük çevresel zehirbilimsel
((eko)toksikoljik) tehlikeler açısından değerlendirdik.